Wednesday, February 28, 2007

Βιογραφικό σημείωμα

Το μόνο κοινό που είχαν τα διάφορα βιογραφικά που κατά καιρούς έχω παρουσιάσει σε εν δυνάμει εργοδότες, ήταν ότι θα έπρεπε -αν ήμουν σωστός άνθρωπος, που δεν είμαι- να περιλαμβάνουν στο τέλος την εξής υποσημείωση:
* Τα γεγονότα που παρακολουθήσατε είναι πέρα για πέρα φανταστικά. Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.



Ε, ναι λοιπόν, το παραδέχομαι. Όταν πρόκειται για μια καινούργια δουλειά, λέω ψέματα. Και όχι απλά, καθημερινά ψεματάκια. Αναλόγως των περιστάσεων, μπορεί να παρουσιαστώ ως οτιδήποτε, από γραμματέας μέχρι πυρηνικός φυσικός. Και τα βιογραφικά μου είναι τόσο ευφάνταστα και τόσο ανυπόστατα που θα τα ζήλευε και ο αγαπητός συνάδελφος Βαρόνος Μινχάουζεν.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι μου αρέσει να ψεύδομαι. Αντιθέτως. Είμαι πιστός φαν (οπαδός, όχι ανεμιστήρας) της αλήθειας, λόγω τεμπελιάς περισσότερο παρά λόγω πεποίθησης. Διότι το ψέμα θέλει μαεστρία και αφοσίωση, και τα βαριέμαι πολύ κάτι τέτοια. Όμως, πείτε μου, φανταστικοί (με την έννοια του ανύπαρκτου) αναγνώστες μου, πείτε μου τι πιθανότητες επιτυχίας θα είχα, αν παρουσίαζα το πραγματικό μου βιογραφικό, το οποίο και παραθέτω:
(σσ. Οι ημερομηνίες έχουν παραλειφθεί για λόγους Αλτσχάιμερ και τα προσωπικά στοιχεία για λόγους αξιοπρέπειας)

Εκπαίδευση:

-Ένα έτος σε θεατρικό εργαστήρι, όπου πέρασα το μεγαλύτερο μέρος των μαθημάτων είτε παίζοντας τάβλι στην καφετέρια πάνω απ'τη σχολή, είτε προσπαθώντας να κρυφτώ πίσω από τους "συμμαθητές" μου για να μην αναγκαστώ να ερμηνεύσω τον μονόλογο- αποθέωση της κλάψας της Ιφιγένειας.
Εγκατέλειψα τη σχολή όταν διαπίστωσα ότι όλοι ήθελαν να καταθέσουν την ψυχή τους κι εγώ ήθελα να καταθέσω μια τούρτα στα μούτρα τους (με την καλή έννοια).
-Ένα έτος σε σχολή σχεδίου μόδας, όπου πέρασα το μεγαλύτερο μέρος των μαθημάτων σχεδιάζοντας και αποφεύγοντας με βδελυγμία να μάθω να κατασκευάζω πατρόν.
Εγκατέλειψα τη σχολή μετά την παράδοση της τελικής μου εργασίας, που σημειωτέον εξέλαβε διθυραμβικές κριτικές, επειδή βαρέθηκα.
-Ένα έτος σε σχολή του Λονδίνου (παγκοσμιοποιήθηκα) με ειδικότητα Θεατρικό Κοστούμι και Σκηνογραφία. Εγκατέλειψα τη σχολή και το Λονδίνο, επειδή βαρέθηκα να κυκλοφορώ με ομπρέλα.

Άλλες γνώσεις:

Η/Υ: Να γράφω στο word, να αντιγράφω cd και φωτογραφίες και να χαζεύω με τις ώρες στο ιντερνέτ -μεγάλη εφεύρεση.

Ξένες γλώσσες:

Αγγλικά (τα παίζουμε στα δάχτυλα, τς,τς...)
Γαλλικά (για να παραγγείλω καφέ και φαγητό και να κρυφακούω τις συζητήσεις στο διπλανό τραπέζι)
Ισπανικά (επιπέδου greek lover)

Προϋπηρεσία (εδώ γελάμε):

-Baby sitter (τι να κάνουμε, εδώ κοτζάμ Φρέντυ Γερμανός και ξεκίνησε από τα φαρμακεία..)

-Βοηθός Θεολόγου Καθηγητή Πανεπιστημίου, ο οποίος συνέγραφε στην καθαρεύουσα πόνημα για κάποιον άγιο που μου διαφεύγει και ανέλαβα να αποκρυπτογραφώ, να καθαρογράφω και να ψιλο-διορθώνω τα χειρόγραφα (παρ' ότι ουδεμία επαφή είχα ουδέποτε με την καθαρεύουσα) πριν σταλούν στον εκδότη (θυμίζει αποχετευτικό σύστημα του Βυζαντίου, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό).

-Σερβιτόρα (επαγγελματική κατρακύλα)

-Barwoman (ομοίως)

-Ενδυματολόγος σε τηλεοπτικά διαφημιστικά και στάιλινγκ σε περιοδικά. Εγκατέλειψα τον χώρο γιατί δεν ήμουν αρκετά ψώνιο (που είμαι, αλλά υπάρχουν ψώνια και ψώνια, αγαπητοί...)

-Διετής θητεία στο Κέντρο Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το οποίο, για τους αδαείς, διοργάνωνε ετησίως το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, όπου έκανα τα πάντα: μετέφραζα τα κείμενα των καταλόγων (σσ. αλησμόνητη εμπειρία: η μετάφραση εις την Αγγλικήν του "τι να πρωτοθυμηθώ για σένα έμορφο χωριό, κτλ"), έγραφα τα κείμενα που θα έπρεπε να γράφουν οι ιθύνοντες αλλά βαριόντουσαν, επέβλεπα τους γραφίστες, οργάνωνα οτιδήποτε χρειαζόταν οργάνωση, παρακολουθούσα ταινίες για επιλογή, έβριζα τους υποτιτλιστές που δεν υποτίτλιζαν και ένα σωρό άλλα.

Επίσης, συνέγραψα ένα σενάριο ντοκιμαντέρ από αυτά που παίζει η κρατική τηλεόραση και είναι εξαιρετικά χρήσιμα για την καταπολέμηση της αϋπνίας, στο οποίο και προσπάθησα
να δώσω μια χροιά ποιότητας BBC, αλλά η πρότασή μου απορρίφθηκε, οπότε και αναγκάστηκα να γράψω ένα ποιητικό -my ass- σενάριο που θα εκφωνούσε μια πρώην κνίτισσα με γλαρό μάτι.
Τέλος, ειδικεύτηκα στο να κάνω άνω κάτω τα υπόγεια δολοπλοκίστικα πάρε-δώσε-φάε με την παντελή έλλειψη διπλωματίας και την πολιτική ασχετοσύνη που με διέκρινε.
-Μοντέλο σε μία και μοναδική φωτογράφηση μόδας. Δεν το επανέλαβα επειδή
α. δεν διαθέτω τα ανάλογα προσόντα
β. ντράπηκα τόσο πολύ, που δεν βγήκα από το σπίτι για 4 μέρες.

-Συμμετοχή σε ομάδα παραγωγής ντοκιμαντέρ -έρευνα, σενάριο, φωτογραφία κτλ. Πολυτάλαντος άνθρωπος (ή μήπως πολυ-εργαλείο;;)

-Συντάκτρια κειμένων σε περιοδικό σχετικό με καταδύσεις και ταξίδια, σε συνεργασία με φωτογράφο υποβρυχίων πλάνων (τα είχα με τον φωτογράφο)

-Μεταγλώττιση του μνημειώδους για την 7η τέχνη βραζιλιάνικου σήριαλ "Chicititas". Πολύ σύντομη θητεία, λόγω υπερβολικού αυτοσαρκασμού.

-Υπεύθυνη Ολλανδικού καταστήματος με ρούχα στο Λονδίνο (είπα ψέματα ότι είχα δικό μου μαγαζί στην Ελλάδα και προσελήφθην αμέσως -μα τι αθώοι που είναι αυτοί οι ξένοι...). Σταμάτησα επειδή βαρέθηκα να ισιώνω κρεμάστρες.

-Βοηθός σε σχολή θαλασσίων σπορ (τα είχα με τον ιδιοκτήτη)

-Διαφημιστικό τμήμα περιοδικού εσωτερικής διακόσμησης, θητεία σύντομη. Σταμάτησα επειδή οι διαφημιζόμενοι έκλειναν σελίδες απλά επειδή με συμπαθούσαν και γενικώς υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να μπινελικώσω κανέναν πολύ άσχημα. Επίσης, όλες οι συνάδελφοι είχαν τεράστια οπίσθια και φοβόμουν για το μέλλον των δικών μου (οπισθίων).

-Πορτιέρισσα (συγνώμη κύριε Μπαμπινιώτη μου, ένεκα η ανάγκη...) σε gay bar.
Ακριβώς έτσι.

-Υπεύθυνη εστιατορίου. Μπινελίκωσα τον ιδιοκτήτη και αποχώρησα.

-Μεταφράστρια πολύ σοβαρού περιοδικού και συντάκτρια ενός περιοδικού που ποτέ κανείς δεν διάβασε.

-Αεροσυνοδός (επαγγελματική κατρακύλα - the sequel) σε εταιρία της Μέσης Ανατολής.
Από τη θητεία μου στις αερογραμμές έμαθα ότι μία αεροσυνοδός δεν πρέπει επουδενί να διαθέτει:
α. Ατίθαση κόμη
β. Καυστικό χιούμορ
γ. Ευαίσθητα νεύρα
δ. Εγκέφαλο
Σταμάτησα επειδή τα διέθετα όλα.

-Σύντομο πέρασμα από εταιρία διοργάνωσης πάσης φύσεως events, όπου κάναμε ακριβώς αυτό: διοργανώναμε events -τα οποία δεν υλοποιούνταν ποτέ.

-Επιστροφή στο προαναφερθέν περιοδικό, όπου και εξακολουθώ να εργάζομαι έως σήμερα. Εκτός από όταν χαζεύω στο ιντερνέτ, που λέγαμε...

Προσλαμβάνομαι;;;

8 comments:

a_lexia said...

Συγχαρητήρια! Ετελλλείωσε! Θεωρείστε τον εαυτό σας αναπόσπαστο κομμάτι του δυναμικού μας. Ειδικά η προτέρα απασχόλησής σας στο πλευρό του καταδύτη θα μας φανεί ιδιαιτέρως χρήσιμη!

Αλήθεια, πόση ώρα μπορείτε να κρατήσετε την αναπνοή σας; Αν μπορείτε πάνω από 10', είστε πλασμένη για μεγαλεία!!!

Astero said...

Τι τιμή! Τι συγκίνησις! There is somebody out there... Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας, αγαπητή, είχα αρχίσει να νοιώθω σαν τη Ιωάννα (της Λωραίνης, ξέρετε...)

Συνήθως στις καταδύσεις δεν χρειάζεται να κρατάει κανείς την αναπνοή του, εκτός και αν γνωρίζετε κάποια νέα μέθοδο δια την οποίαν δεν έχω ενημερωθεί...

Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε. Θα σας επισκεφθώ συντόμως, να συζητήσομεν το οικονομικό. Αμ, τι...

Anonymous said...

Καλή αρχή!
Εμένα ενδιαφέροντα μου ακούστηκαν όλα αυτά.

Astero said...

Ενδιαφέροντα ως κλινική περίπτωση, να υποθέσω...
Έυχαριστώ για την επίσκεψη, την επόμενη φορά να με ειδοποιήσετε, να σας φιλέψω και κατιτίς!

ioannisk said...

Μιας και είσαι ειδικός στην διατριβή Cvs δεν γράφεις και ένα για εμένα :) Βάλε ότι θέλεις σε εμπιστεύομαι (αν εξαιρέσουμε τα 17 χρόνια χορού, δεν πρόκειται να πείσω κανένα).

Κοινότητα Εκάλης said...

και ποιος δεν εχει γραψει μουφες σε ΒΙΟ. ειναι στο χετι του h.r. να δει ποια ειναι η μουφα και ποια αξιζει.

Astero said...

Ιωάννη,

Όταν αποφασίσεις ότι βαρέθηκες να δουλεύεις και σκοπεύεις να κοπροσκυλιάζεις επ' αορίστου, έλα να σου φτιάξω ένα CV και αν σε προσλάβει ποτε κανείς, να μην με λένε αστέρω! Εγγυημένα πράγματα. Αυτά τα 17 χρόνια χορού πολύ με ιντριγγάρουν... Θα σου βάλω προϋπηρεσία στα μπαλέτα Μπολσόι, νομίζω...

politics

Και στο χέρι το δικό μας είναι να γίνουμε πολύ πολύ καλοί ψεύτες...
;)

Xristina @ Dear e-diary said...

Σε έχω πιάσει και σε διαβάζω από την αρχή...

Δεν υπάρχεις κοπέλα μου...