Wednesday, February 12, 2014

Η Σημασία της Ανθοδετικής στην Ψυχοσύνθεση της Σύγχρονης Εργένισσας μετά την Εμμηνόπαυση


(Not really αλλά πες, δεν είναι φανταστικά ψαρωτικός ο τίτλος?)

 


 
Καταρρίπτοντας κάθε προσωπικό μου ρεκόρ, αυτή την εβδομάδα θα ανεβάσω δύο ολόκληρα ποστ –χειροκρότημα, υπόκλιση, ευχαριστώ τη μαμά μου χωρίς την οποία σίγουρα δεν θα ήμουν ζωντανή σήμερα, όχι μόνο επειδή με γέννησε αλλά και επειδή επί σειρά ετών φρόντισε τη σωματική και πνευματική μου υγεία με πρακτικές όσο και πολύτιμες συμβουλές όπως, Δέσε τα κορδόνια σου γιατί θα τα πατήσεις, Φόρα κάλτσες θα κρυώσει η κοιλιά σου και Πρόσεχε το ποτό σου μη σου ρίξουν ναρκωτικά, (έξτρα κρέντιτ για το Άμα πηδήξουν οι φίλοι σου από το μπαλκόνι θα πηδήξεις κι εσύ?), τον πατέρα μου που έλειπε συνέχεια από το σπίτι οπότε τουλάχιστον δεν μας τα έκανε τσουρέκια, την κουφή θεία Ελπινίκη από το χωριό που με έμαθε να κεντάω βελονάκι ωραιότατα σεμέν με βουκολικά θέματα, το θείο Απόστολο που γινότανε τύφλα στις γιορτές και του κλέβαμε τα λεφτά για να παίζουμε πάκμαν και τέλος τον κολλητό μου το Βαγγέλη, στον οποίο θέλω να ζητήσω συγνώμη για τότε που του είχα κλέψει από το πορτοφόλι τα προφυλακτικά και είχα βάλει στη θέση τους χρωματιστά μπαλόνια και έτσι δεν πήδηξε ποτέ τη Βάσια με τα μεγάλα βυζιά από το Γ3.

Monday, February 3, 2014

Ο Πρίγκιπας που Έγινε Βάτραχος






Ένα από τα καλά του να είσαι άνεργη και σινγκλ, είναι ότι έχεις την πολυτέλεια να περνάς χρόνο στο σπίτι στο σπίτι φορώντας φούτερ με κουκούλα, κάλτσες μέχρι το γόνατο και αντρικά σώβρακα –απομεινάρια από πρώην γκόμενους. Καμιά φορά και καπέλο, ανάλογα με τη διάθεση. Ένα από τα καλά του να είσαι άνεργη, σινγκλ και εκτός Ελλάδας, είναι ότι μπορείς να περνάς μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου χωρίς να σκέφτεσαι πόσο μπουρδέλο έχει καταντήσει η χώρα σου, πόσοι άνθρωποι δεν έχουν θέρμανση, πόσο μαλάκας είναι ο μέσος Έλληνας και άλλα τέτοια ευχάριστα, που για κάποιο λόγο μου ήταν αδύνατο να μη σκέφτομαι όταν ήμουν στην Ελλάδα –σε σημείο που απορώ πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι καταφέρνουν και ζουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, τη στιγμή που εγώ είμαι στα πρόθυρα της παράνοιας. Αλλά ίσως έχουν πια συνηθίσει, αποβλακωθεί, παραδοθεί στη μοίρα τους, αναισθητοποιηθεί, δεν ξέρω, Ίσως να είναι απλά μαλάκες. Ενιγουέι.


Ένα από τα καλά του να είμαι σ’ αυτή την παρωδία χώρας που είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, λοιπόν, είναι ότι έχω την πολυτέλεια να ξεγελάσω τον εαυτό μου, να ξεχάσω την κατάσταση του κόσμου στον οποίο ζω –που πάει, κατά το συνήθειό του, από το κακό στο χειρότερο- και να περνώ πολλές μακάριες ώρες στοχαζόμενη ζητήματα όπως Τι είναι η φιλία, Άραγε θέλω να γίνω μάνα, Γιατί τόσοι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει θεός, και Ποια είναι καλύτερη μέθοδος αποτρίχωσης, το λέιζερ ή το κερί.