Monday, June 24, 2013

Άλλος για τη βάρκα μας


 
Επειδής η φτώχια θέλει καλοπέρασης και επειδής ως γνωστόν σε περιόδους ανεργίας μπαίνει η Πάρις Χίλτον μέσα μου και νομίζω ότι είμαι όχι άνεργη και συντόμως άφραγγη, αλλά πλούσια κληρονόμος που καλοπερνάει με τα λεφτά του μπαμπά, αντί να καθήσω στα αυγά μου μέχρι να βρω δουλειά, διότι τους άπορους δεν τους βλέπουν με καλό μάτι στα Αμπού Ντάμπια, αποφάσισα ινστέντ να το ρίξω στη ντόλτσε βίδα -γιατί προφανώς κάποια βίδα μου έχει λασκάρει για να μη συνειδητοποιώ την κατάστασή μου.

Ως πλουσία κληρονόμος, λοιπόν, έπρεπε να βρω κατιτίς να περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο, ένα χόμπι βρε αδερφέ. Και τι είδους χόμπι ταιριάζει σε εμάς τους πλουσίους? Ιππασία, γκολφ, ιστιοπλοΐα. Στην ιππασία μας έχει φάει λάχανο η Αθηνούλα (η Ωνάσαινα ντε), για γκολφ είμαι ακόμα τζόβενο (σσ κάτω από πενήντα), οπότε τι μας μένει? Ναι, καλά το μαντέψατε: η ιστιοπλοΐα.