Monday, February 3, 2014

Ο Πρίγκιπας που Έγινε Βάτραχος






Ένα από τα καλά του να είσαι άνεργη και σινγκλ, είναι ότι έχεις την πολυτέλεια να περνάς χρόνο στο σπίτι στο σπίτι φορώντας φούτερ με κουκούλα, κάλτσες μέχρι το γόνατο και αντρικά σώβρακα –απομεινάρια από πρώην γκόμενους. Καμιά φορά και καπέλο, ανάλογα με τη διάθεση. Ένα από τα καλά του να είσαι άνεργη, σινγκλ και εκτός Ελλάδας, είναι ότι μπορείς να περνάς μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου χωρίς να σκέφτεσαι πόσο μπουρδέλο έχει καταντήσει η χώρα σου, πόσοι άνθρωποι δεν έχουν θέρμανση, πόσο μαλάκας είναι ο μέσος Έλληνας και άλλα τέτοια ευχάριστα, που για κάποιο λόγο μου ήταν αδύνατο να μη σκέφτομαι όταν ήμουν στην Ελλάδα –σε σημείο που απορώ πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι καταφέρνουν και ζουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, τη στιγμή που εγώ είμαι στα πρόθυρα της παράνοιας. Αλλά ίσως έχουν πια συνηθίσει, αποβλακωθεί, παραδοθεί στη μοίρα τους, αναισθητοποιηθεί, δεν ξέρω, Ίσως να είναι απλά μαλάκες. Ενιγουέι.


Ένα από τα καλά του να είμαι σ’ αυτή την παρωδία χώρας που είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, λοιπόν, είναι ότι έχω την πολυτέλεια να ξεγελάσω τον εαυτό μου, να ξεχάσω την κατάσταση του κόσμου στον οποίο ζω –που πάει, κατά το συνήθειό του, από το κακό στο χειρότερο- και να περνώ πολλές μακάριες ώρες στοχαζόμενη ζητήματα όπως Τι είναι η φιλία, Άραγε θέλω να γίνω μάνα, Γιατί τόσοι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει θεός, και Ποια είναι καλύτερη μέθοδος αποτρίχωσης, το λέιζερ ή το κερί.


Φυσικά, το κακό του να είσαι άνεργη και σινγκλ –σε οποιαδήποτε χώρα- όταν δεν είσαι εγγονή του …… (συμπληρώνετε κροίσο της αρεσκείας σας) είναι ότι προφανώς είσαι και ταπί, οπότε δεν μπορείς να αξιοποιήσεις όλο αυτόν το χρόνο κάνοντας ταξίδια, σεμινάρια, ιστιοπλοΐα, φιλανθρωπίες, ψώνια, οτιδήποτε τέλος πάντων σε κάνει να περνάς το χρόνο σου δημιουργικά ή ευχάριστα, ή και τα δύο. Οπότε στην περίπτωσή μου περνώ το χρόνο μου κυρίως στον καναπέ δίνοντας συνεχείς παρατάσεις στην ώρα που έχω πει ότι θα σηκωθώ να κάνω γιόγκα, η οποία αναβάλλεται διαρκώς μέχρι που κάποιος έρχεται στο σπίτι/ πρέπει να στείλω email για δουλειά/ με παίρνει φίλος από Ελλάδα στο σκάιπ/ είναι ώρα να φάω/ πρέπει να περιμένω να χωνέψω/ τώρα πλέον νύχτωσε. Οπότε τελικά διαβάζω βιβλία –ευχάριστα, είπαμε, ο στόχος είναι να είμαστε σε ένα σύννεφο ανεμελιάς και άγνοιας-, βλέπω ταινίες, ή στοχάζομαι τα προαναφερθέντα ζητήματα.

Και αν βιαστείτε να με πείτε ρηχή, θα αντιπαρέλθω με αποστάγματα λαϊκής σοφίας του τύπου «Στον κόσμο μας μόνο οι φελλοί επιπλέουν», «Χαζό παιδί χαρά γεμάτο», «Η καμήλα την καμπούρα της δεν την βλέπει», «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια», και άλλα τέτοια τετριμμένα.

Χθες, λοιπόν, δέχθηκα τηλεφώνημα από φίλη που μόλις χώρισε. Δηλαδή χώρισε και με πήρε αμέσως τηλέφωνο. Έτσι είμαστε εγώ και οι φίλοι μου, εξπρές σέρβις. Ο γκόμενος είναι με το ένα πόδι έξω από το σπίτι/ έχουμε απολυθεί και ακόμη δεν έχουμε βγει από το γραφείο/ τρακάραμε και δίνουμε κατάθεση στην τροχαία/ ο γιατρός δένει το τελευταίο ράμμα και εμείς έχουμε ήδη σηκώσει το τηλέφωνο για να καλέσουμε την άμεσο δράση, δηλαδή την/τον κολλητή/ό.

Γιατί με παίρνουν οι φίλες/οι μου τηλέφωνο για γκομενικά δεν ξέρω, αφού οι απαντήσεις μου είναι μονίμως οι εξής:
α. Είναι μαλάκας/ μαλάκω.
β. Σε θέλει μόνο για σεξ.
γ. Έχει άλλη γκόμενα/ο.
δ. Δεν σε γουστάρει.
Αυτά, δηλαδή, που λέω και στον εαυτό μου όταν ένας άντρας παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά. Διότι, αγαπητοί, είμαι θερμή οπαδός της άποψης ότι τα πράγματα έχουν πολύ απλές εξηγήσεις και συνήθως η πιο προφανής εξήγηση είναι και η αληθινή. Που σημαίνει, ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ακούσουν από μένα περίπλοκες ερμηνείες  («ίσως είναι πιεσμένος από τη δουλειά και δεν θέλει να χαλάσει ενέργεια σε μία σχέση» -όχι, απλά σε γουστάρει αρκετά για να σε πηδάει αλλά όχι αρκετά για να σε έχει γκόμενα, μπορεί ανά πάσα στιγμή να γνωρίσει κάποια και να κάνει σχέση, ή «Μπορεί να φιλάει όλους του φίλους της στο στόμα επειδή είναι πολύ αθώα και δεν καταλαβαίνει ότι μπορεί να παρεξηγηθεί» -όχι, είναι πουτάνα), αναλύσεις χειρονομιών και λέξεων («μα ενώ λέει ότι δεν θέλει σχέση είναι τόσο τρυφερός μετά το σεξ» -θέλει ΜΟΝΟ να σε πηδάει, τι δεν καταλαβαίνεις?) και –το χειρότερο- ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν θα μπω σε αναλύσεις sms, ούτε καν των δικών μου γκόμενων –δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα, να προσπαθείς να ερμηνεύσεις ένα μήνυμα με μισές λέξεις, χωρίς σημεία στίξης και που μπορεί ο άλλος να έγραφε ενώ οδηγούσε/ ήταν στην τουαλέτα/ έβλεπε τον Ολυμπιακό/ πήδαγε άλλη γκόμενα.

Επιπλέον, ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια, που σημαίνει ότι οι πράξεις είναι που έχουν σημασία –από λόγια, να φαν’ κι οι κότες. Τώρα, έχοντας καταστήσει σαφή τα άνωθεν, με λύπη μου θα πρέπει να ομολογήσω ότι έχω πέσει θύμα λόγων ουκ ολίγες φορές –και το χειρότερο, έχοντας πλήρη επίγνωση. Κι αν έχω μάθει ένα πράγμα τόσα χρόνια, είναι ότι το να καταλαβαίνεις ότι πας ντουγρού για το γκρεμό δεν σημαίνει ότι μπορείς πάντα να σταματήσεις πριν πέσεις.

Εξ’ ου και το φλέγον ζήτημα της ημέρας, ή αλλιώς, Γιατί Την Πατάμε με Γκόμενους που Ξέρουμε ότι είναι Μαλάκες.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις μπούρδες που λένε οι άντρες για να ρίξουν μια γκόμενα, όπως «δεν έχω ξανανιώσει έτσι» (πάει πακέτο με τη γυναικεία ατάκα «πρώτη φορά κοιμάμαι με κάποιον από το πρώτο βράδυ»), «δεν έχω ξαναδεί τέτοιο φοβερό κώλο (ακόμη κι αν έχεις κυτταρίτιδα μέχρι τον αστράγαλο, με την ελπίδα ότι θα σε ψήσει, αχέμ, να αξιοποιήσετε τον περί ου ο λόγος κώλο), «μυρίζεις απίστευτα, τι άρωμα φοράς» (με τη μύτη χωμένη στο λαιμό σου και κάνοντας βαθιές εισπνοές, περιμένοντας φυσικά να κοκκινίσεις και να του πεις «τίποτα» ώστε να δηλώσει τρελαμένος από τη φυσική σου μυρωδιά), «θα ήθελα πολύ να ερωτευτώ-παντρευτώ-κάνω παιδιά» (υπονοώντας φυσικά ότι μπορεί να είσαι εσύ η τυχερή, αλλά όχι, ουπς, ατυχήσατε μανδάμ, δεν ήσασταν αρκετά όμορφη/έξυπνη/καλή για να κερδίσετε αυτό το πολυπόθητο αρσενικό –εδώ κάνει μάξιμαϊζ στο εφέκτ για να είναι σίγουρο ότι στο τέλος θα νοιώθεις σαν πατημένη μπανανόφλουδα), και άλλα συναφή, όλα αυτά συνοδευόμενα βέβαια από βαθύ κοίταγμα στα μάτια, τρυφερά μετα-σεξ φιλάκια στο μέτωπο, τα μάγουλο, το λαιμό, τις παλάμες των χεριών, τις πατούσες, και άλλες ανάλογες ενδείξεις οικειότητας και στοργής.

Και ερωτώ: Αφού να γαμήσεις θες ρε φίλε, γιατί το παίζεις ερωτευμένος? Τι ανασφάλεια, τι κομπλεξιλίκι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να σε καψουρεύονται οι γκόμενες, ακόμη κι αν εσύ τις έχεις χεσμένες πατόκορφα? Τι επιβεβαίωση σου προσφέρει το να κάνεις έναν άνθρωπο να περιμένει πάνω από το τηλέφωνο για βδομάδες, να καίγεται από αγωνία και στο τέλος να νοιώθει σαν ξεχαρβαλωμένο σώβρακο από την απόρριψη?

Γέμισε ο τόπος μαλάκες δηλαδίς. Και θα νόμιζε κανείς ότι τουλάχιστον οι γυναίκες που έχουν γνώση των παραπάνω, που αναγνωρίζουν τη μαλακία να έρχεται πριν ακόμη την σκεφτεί ο επίδοξος γαμπρός, τουλάχιστον αυτές είναι στο απυρόβλητο από τέτοιου είδους επιθέσεις. Αλλά όχι.

Παράδειγμα. Ο τελευταίος γκόμενος που είχα (7 μήνες, εξπρές καψούρα, εξπρές συγκατοίκηση, εξίσου εξπρές χωρισμός), στην αρχή, φαινόταν πολύ μαλάκας. Τελικά, αποδείχθηκε πολύ μαλάκας –και εδώ σοφά ο λαός προειδοποιεί, «Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει». Για να καταλάβετε –και ναι, θα μπω σε ίντιμεϊτ λεπτομέρειες, παρακαλώ απομακρύνετε τα ανήλικα από τις οθόνες- το πρώτο βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί -ομολογουμένως τύφλα καθ’ ότι σε ρίμπαουντ, όχι μπασκετικό, μετά από χωρισμό εννοώ, ξέρετε, ένα παπούτσι εδώ, ένα στο ταξί, σουτιέν στο πολύφωτο, τέτοιου είδους βραδιά- ο τύπος μου είπε, «Αν κάναμε μαζί παιδί θα έβγαινε πολύ όμορφο».

Κι ενώ η πρώτη μου - και όπως είπαμε ορθή- σκέψη ήταν, «μα τι μαλάκας!», ταυτόχρονα ένοιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι και ο δεύτερος εαυτός μου, που συνήθως είναι σε καταστολή, αυτός που τον ταΐζανε μαλακίες για Χιονάτες και μαγεμένα βασιλόπουλα (πώς συνδύαζες το Μαρξ και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ με τη Σταχτοπούτα ρε μάνα?), σκεφτόταν αν το παιδί θα έπαιρνε τα μάτια του που είναι μπλε, τη μύτη μου που είναι ίσια και τι όνομα θα του βγάζαμε.

Κι όλα αυτά ενώ οι άμεσοι στόχοι μου σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνουν γάμους και παιδιά –για την ακρίβεια με λύπη μου αναφέρω ότι το μάξιμουμ της ανοχής μου σε βρέφη/παιδιά είναι 45 λεπτά, μετά από αυτό υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να πέσω στο έδαφος με σπασμούς βγάζοντας ροζ αφρούς από το στόμα και φωνάζοντας «όχι άλλο κάρβουνο».

Εδώ θέλω να καταγγείλω αυτή την κατάφορη αδικία της φύσης. Αν και υποψιάζομαι ότι δεν είναι καθόλου αδικία της φύσης, μάλλον κοινωνικό κατάλοιπο αιώνων πλύσης εγκεφάλου στις γυναίκες σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη και καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Πολύ έξυπνο εκ μέρους των ανδρών, οφείλω να το παραδεχτώ. Δεν πέρασαν ποτέ σε κατά μέτωπον επίθεση. Αντίθετα, φρόντισαν να εμποτίσουν το DNA μας με ιστορίες για εύθραυστες πριγκίπισσες, μαγικά γοβάκια και γενναία βασιλόπουλα με ρωμαλέα στήθη που κατέφθαναν καβάλα στο άσπρο άλογο και φσσσσσιτ! έσωζαν την ταλαίπωρη κορασίδα και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς βοήθειά μας, μπαίνει Σειληνός με πλαγιομετωπική ζεμπεκιά, ακολουθεί συνδυασμός τουίστ/τσάμικου από ημι-ξεβράκωτες ζουμπουρλούδες χορεύτριες, μπουζούκια σε τρελά κέφια, α ρε μπαγάσα Φίνο με τα ωραία σου.

Επιπλέον, κατάφορη αδικία είναι και που οι γυναίκες δεν διαθέτουν ανάλογο οπλοστάσιο μαλακίας. Φαντάσου δηλαδή πρώτο βράδυ με γκόμενο, να τον κοιτάξεις βαθιά στα μάτια και να του πεις «αν κάναμε παιδί θα ήταν πολύ όμορφο». Την επόμενη στιγμή έχει περάσει μέσα από τη τζαμαρία ουρλιάζοντας, έχει αλλάξει τηλέφωνο, σε έχει διαγράψει από το φέισμπουκ και θα διηγείται για χρόνια την ιστορία με την τρελή που ήθελε να κάνουν παιδί ενώ δεν είχαν καλά καλά γνωριστεί.

Κι ενώ, λοιπόν, ζεις μόνη, ανεξάρτητη, ολοκληρωμένη, Ζίνα δε γουόριορ πρίνσες μιλάμε, και το σενάριο νοικοκυρούλα-αντρούλης-παιδάκια σου προκαλεί τουλάχιστον τάση προς έμετο, έρχεται ο κάθε καραγκιόζης λάτιν λόβερ με μπλε μάτια και νταβραντισμένη σπάλα, σου αμολάει μια μπούρδα που ξέρεις ότι δεν είναι παρά μια γελοία ατάκα που χρησιμοποιεί για να ρίχνει μοντέλες του ανατολικού μπλοκ που νομίζουν ότι το Μαρί Κλερ είναι βαριά λογοτεχνία (που κι αυτές αμφιβάλω αν τα πιστεύουν, έχω δει πώς το παίζουν ηλίθιες στην αρχή και μετά τους κάνουν άλογο κάτι τέτοιους μαλάκες, τη στιγμή που κάτι έξυπνες σαν κι εμένα καταλήγουν να κλαίνε με αναφιλητά πάνω από μπουκάλια Άδολη Γης, οπότε μάλλον είναι καιρός να αναθεωρήσω ποια είναι η έξυπνη και ποια το βούρλο), παρ’ όλο που έχεις πλήρη συνείδηση ότι σε δουλεύει ψιλό γαζί, ξυπνάει αυτή η παιδούλα με το σύνδρομο της Χιονάτης που συνήθως έχεις σε καταστολή και σου τα κάνει όλα πουτάνα.

Και ναι, υπάρχουν κάποιες ρομαντικές ανάμεσά μας –ναι, εσένα λέω, που κοιτάς αδιάφορα το ταβάνι, εσένα που νομίζεις ότι αν κάποιος σε φτύνει είναι γιατί φοβάται τα συναισθήματά του, εσένα που σε έβλεπε μια φορά το μήνα κι αυτό σπίτι του και για να πηδηχτείτε κι εσύ επέμενες ότι «δεν θέλει να βιαστεί», εσένα που δεν ήθελε να εμφανιστεί μαζί σου δημοσίως και δεν είχες γνωρίσει ποτέ κανέναν φίλο του και νόμιζες ότι είναι τόσο ερωτευμένος που σε θέλει μόνο για τον εαυτό του, ξέρεις για τι πράγμα μιλάω, ε? Επίσης, υπάρχουν και κάποιες εντελώς βλήματα που παραμυθιάζονται ακόμη και με τις πιο εξωφρενικά τετριμμένες, ούτε κατά διάνοια αληθοφανείς ατάκες –οι οποίες παραδόξως φαίνεται να περνούν τελικά καλύτερα από τις ανεξάρτητες, δυναμικές, μετα-φεμινίστριες σαν και του λόγου μου, που καταλήγουμε συνήθως να κάνουμε ό,τι θα έκανε μια γυναικούλα-νοικοκυρούλα (πλύσιμο σώβρακων από έρωτα, ξεσκάτισμα παιδιών από μητρική αγάπη, μαγείρεμα από ανάγκη) συν καριέρα (ανεξαρτησία γαρ), μείον τα οφέλη που θα είχε μια κωλοπετσωμένη του ανατολικού μπλοκ (αυτοκίνητα για δώρα, νταντάδες, μανικιούρ-πεντικιούρ και διαμάντια εφτά κιλά έκαστο, να σου φτάνει ο λοβός του αυτιού στον ώμο από το βάρος). Ποια είναι η ηλίθια, είπαμε?

Ακόμη δεν έχω καταφέρει να βρω εξήγηση για αυτό το φαινόμενο, οπότε θα ανατρέξω και πάλι στο σοφό λαό και θα πω ότι Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Οπότε εγώ θα πρέπει να είμαι πολύ έξυπνη, γιατί η μύτη μου έχει γίνει σουρωτήρι.

Συμπέρασμα – Μεγάλη Απόφαση:

Ναι, το ξέρω ότι μέχρι στιγμής οι μεγάλες αποφάσεις μου (Φεύγω από την Ελλάδα, Δεν ξαναπατάω στο Άμπου Ντάμπι, Δεν ξαναμιλάω στον πρώην, Δεν ξανα-τσακώνομαι με το αφεντικό μου όσο μαλάκας και να είναι) έχουν πάει κατά διαόλου, αλλά βρε αδερφέ νέα χρονιά είναι, ωριμάζουμε, μεγαλώνουμε, βλέπουμε τη ζωή με άλλο μάτι και τα σχετικά. Οπότε, δηλώνω ότι για φέτος τουλάχιστον, δεν έχει γκόμενους και αηδείες.
Φέτος, θα επικεντρωθώ στη δουλειά (αν δώσει ο αλλάχ και βρω ποτέ και δεν είμαι για πάντα άνεργη και φτωχιά) και θα σκεφτώ τι θέλω να κάνω στο μέλλον. Χωρίς να παρασύρομαι από ρομαντισμούς και φαντασιώσεις για κοινές ζωές με δον Χουάν (έλα καλά, δον Ζουάν για να συνεννοούμαστε) της κακιάς ώρας.

Σας αφήνω τώρα γιατί πρέπει να κάνω γιόγκα.
(Αφού φάω)…




31 comments:

ria said...

καλως τη νέα χιονάτη!
τη γυναίκα που οι άντρες που γνώρισε ήταν όλοι νάνοι, και δεν εννοώ στο ύψος. αλλά στο ηθικό ανάστημα!

κοπελιά, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες! για το επιμύθιο λέω...

Anonymous said...

Με άγχωσες... έχω κόρη και πάντα πίστευα ότι θα βρει ένα αξιοπρεπή γκόμενο μεγαλώνοντας τώρα άρχισα να ανησυχώ !!! Iris

Πρόεδρος Α.Π.Ι. said...

Επίσης αν κάποια γυναίκα γουστάρει κάποιον και ξέρει πολύ καλά ότι αυτός ο κάποιος απλά πηδάει και φεύγει πολλά χρόνια τώρα, αυτή νομίζει ότι θα του κάνει το κλικ και θα σταματήσει σε αυτήν και θα την ερωτευτεί.
Αντίστοιχα στους άντρες μπορεί να ξέρουμε ότι η τάδε πηδιέται με ένα γεμάτο κλαμπ ανά δυο μέρες αλλά εμείς νομίζουμε ότι είμαστε γαμάτοι και θα καταφέρουμε να την κρατήσουμε.

Τώρα για αυτό το μητρικό που ξυπνάει σε σας δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αλλά είναι πολλές γυναίκες που ΠΡΕΠΕΙ να παντρετούνε πριν τα 30 (σύμφωνα με τη λογική τους) για να μπορέσουνε να έχουν 2 κουτσούβελα μέχρι τα 40 γιατί "εγώ πότε θα γίνω μάνα;"

Nasia said...

έχεις πράγματι πολύ χρόνο! χαχαχαχα
όλοι παραμυθιαζόμαστε,ουδείς τελειος....
καλή συνέχεια ,σύντομα εργαζόμενη εύχομαι!

Afrikanos said...

Είχα πολύ καιρό να περάσω από την μπλογκόσφαιρα είναι η αλήθεια και πέφτω πάνω σ' αυτήν την ελεγεία (καλά, εντάξει, ένα μάτι το έχω βγάλει με το "νυκοκοιρά" αλλά οκ :P).
Λοιπόν:
1) Έχεις πολύ χρόνο στην διάθεσή σου (κακό)
2) Έχεις πολύ χρόνο στην διάθεσή σου (και δεν κάνεις γιόγκα)
3) Έχεις πολύ χρόνο στην διάθεσή σου (και τρως...και ψεύδεσαι και τρως)
4) Έχεις (συνειδητά?) αποκλείσει τις γυναικείες πρακτικές της τελευταίας 10ετίας, οι οποίες ουδόλως δεν διαφέρουν από τις αντρικές που αναφέρεις, χώρια που σαν "χοιραφετημένες" που είστε πια, είναι πολύ χειρότερες! :)

Αυτά, και μα τον Μανιτού σου εύχομαι να βρεις γρήγορα δουλειά για να μην έχεις τόσο χρόνο! ;)

Astero said...

@ria
Χαχαχαχα αφού είναι γνωστό, στις αποφάσεις μου είμαι βράχος (ετοιμόρροπος ομολογουμένως, αλλά βράχος γουτσοέβερ!)


@Iris
Τι θες να πεις, τόσα χρόνια εσύ δεν το είχες καταλάβει?! Νόμιζα ότι ήταν νόμος της φύσης να πέφτεις σε 100 μαλάκες πριν βρεις έναν της προκοπής, και αν...!
(το 100 είναι λόγου χάρη, του μέικ ε πόιντ, μη με νομίσετε για καμιά εξώλης... :)

@Πρόεδρος Α.Π.Ι.
Καλά τα λες πρόεδρα. Όσο για το μητρικό, προσωπικά δεν μου έχει ξυπνήσει τίποτα (ούτε και πιστεύω ότι υπάρχει τέτοιο ένστικτο). Ούτε βλέπω μωρά και λιγώνω, ούτε καίγομαι να γίνω μάνα -και είμαι ολίγον άνω των 30 (γκουχ γκουχ). Δεν ξέρω πώς εξηγείται αυτό που άμα δω ωραίο γκόμενο με μωρό κάνει το στομάχι μου τετραπλό ροντάτ. Μυστήριο αγαπητέ Γουάτσον...

@Nasia
Πολύ χρόνο ιντίντ... Αν δε βρω σύντομα δουλειά το επόμενο ποστ θα είναι για τη σημασία της ανθοδετικής στην ψυχοσύνθεση της σύγχρονης εργένισσας μετά την εμμηνόπαυση!

@Afrikanos
Υπονοείς ότι έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου? ;Ρ

Όσο για το 4, άλλο να την πατάς επειδή οι άντρες είναι ψεύτες και εκμεταλλευτές της ευαίσθητης, άδολης και ανυποψίαστης γυναικείας φύσης -σνιφ!- και άλλο επειδή στραβώνεσαι από ένα ζευγάρι βυζιά -σαν μερικούς μερικούς, ονόματα δε λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε... ;)

Afrikanos said...

δεν ξέρω που πρωτοαναφέρεσαι, αλλά ναι...έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο! :P

"...ευαίσθητης, άδολης και ανυποψίαστης γυναικείας φύσης..."
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!

γκουχγκουχ...γι' αυτό σου είπα, έχεις κάνει αποκλεισμό ;)

Memaria said...

Τα παραμύθια τα λένε όλα...το τι διαλέγει να παίρνει ο καθένας από αυτά, είναι αυτό μου κάνει τη διαφορά..και όχι, δεν γίνονται όλοι οι βάτραχοι πρίγκιπες!!..
όπως και να έχει θα σου ευχηθώ να σου έρθουν όλα παραμυθένια με την καλή έννοια ε?...όπως τα θες και τα ζητάς...όχι όπως θέλουν οι άλλοι!
Φιλιά πολλά!

Astero said...

@me(Maria)
Εμένα πάντως προς το παρόν μου γίνονται όλοι οι πρίγκιπες βάτραχοι!
Ευχαριστώ Μαράκι, ανταποδίδω!

Anonymous said...

Που να το καταλάβω...Ήμουν τυχερή βρήκα έναν της προκοπής χωρίς να πέσω σε 100 μαλάκες ( μόνο σε 1-2 )αλλά έγινε προ αμνημονεύτων χρόνων και όσο να πεις τα ξεχνάς. Iris

Astero said...

Άτιμε Αφρικανέ, τώρα το είδα το "νυκοκοιρά", πού το εντόπισες πανάθεμά σε! Κεκτημένη ταχύτις εννοείται, ημείς δε λανθάνομεν ποτέ (φσσσστ... μπόινγκ!)

Afrikanos said...

εντάξει εντάξει, μπορείς να βάλεις την μπούργκα τώρα χαχαχαχα

Anonymous said...

Τι φοβερό που εισαι σε ξενη χώρα. Μου ελειψε αυτό, πάρα πολύ!

Καλά είσαι με τα καλά σου που καθεσαι και παίρνεις το θέμα άντρας σοβαρα;

Astero said...

@Zoi20
Μόλις τώρα σας διάβαζα μανδάμ, κελ σύμπτωσις!
Προφανώς και δεν είμαι με τα καλά μου, αυτό είναι το ζητούμενο άλλωστε. Όταν ήμουν με τα καλά μου ήμουν να με κλαίνε οι ρέγγες, οπότε ξύπνησα ένα πρωί και αποφάσισα να τρελαθώ για λίγο καιρό και βλέπουμε. Καλά πάει μέχρι στιγμής.

Astero said...

@Afrikanos
Ενημερώνω, προσπαθούσα να γράψω ένα σχόλιο στο μπλογκ σου, αλλά τώρα τελευταίως για κάποιο λόγο δεν μπορώ να αφήσω σχόλια σχεδόν σε κανένα μπλογκ (με βαρέθηκε κι ο μπλόγκερ, άσε μας κυρά μου, σου λέει, έχουμε τον πόνο μας έχουμε κι εσένα που έχεις άποψη επί παντός επιστητού), οπότε αν σου εμφανιστεί 17 φορές το ίδιο σχόλιο μπαρδόν :)

Afrikanos said...

έχουμι κόμμενδ μοδερέισιο κιουρία μου! :) έχετε επεμονή μέχρι να τα δούμε όλα! χαχαχαχαχα

Astero said...

Ααααα νταξ, σβήσε τα 16 τότε κι άσε ένα. Εκτός κι αν θες να κάνεις νούμερα! ;Ρ

Afrikanos said...

Βέβαια...η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα ΟΥΤΕ ένα σου σχόλιο...'νταξ' (ξανθιά είπαμε?) θα το δεχτώ κι εδώ :)

Astero said...

Χαχαχαχαχα σου λέω ΔΕΝ Μ΄ΑΦΗΝΕΙ το μαραφέτι του σατανά!!!

Afrikanos said...

Μάλλον έχουν πικ-μοντερέισο εκεί κάτω και σου λέει, μην αφήσουμε την κορασίς να συναναστρέφεται με ΤΟΙΟΥΤΟΝ και τον γάιδαρό του χαχαχαχαχα

Astero said...

Χαχαχαχαχαχαχα εμ φωτογραφία είναι αυτή που έχεις κι εσύ, βάλε κάτι πιο σεμνό, κάτι με γραβάτα - κουπ Σαμαρά - σταυρό στο χέρι!

Afrikanos said...

α να χαθείς αντίχριστη που θα με πεις εμένα Σαμαρά!!!

Κούπ(α) και στα μούτρα σου!!!
:ΡΡΡΡΡΡ

Astero said...

Χαχαχαχαχαχαχα!!!

Άιναφετς said...

Ω! τι κάνετε μαντεμουαζέλ, είχα αρχίσει να ελπίζω ότι βρήκατε το πολυπόθητο οτιδήποτε σας!
Ας ΤΑ πάρουμε ένα ένα, με ηρεμία...
1. Καθώς σε διάβαζα αναρωτήθηκα πώς ζεις; Πώς ζει στα άγρια ξένα μια κοπέλα άνεργη και χωρίς γκόμενο; (θέλω απάντηση!)
2. Πώς τρως (φαγητό) φυσικά εκτός αν μένεις σε φίλη/ο και σε ταΐζουν, αλλά για πόσο;
3. Εμείς εδώ πεινάμε κυριολεκτικά και δεν μας μένει χρόνος να σκεφτούμε το σεξ και όταν το κάνουμε είναι για να ξεχαστούμε!
4.Οι περισσότερες από μας, (ΟΛΕΣ)είμαστε άξιες της τύχης μας, μετά από δεκάδες άτυχες σχέσεις, δεν θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, πως αν κάτι δεν πάει καλά, ΠΟΤΕ δεν φταίει ο άλλος αλλά η βλακεία μας;
5. Το πιο σοβαρό είναι να βρεις δουλειά και στο εύχομαι ολόψυχα...
6. Σου στέλνω όλη μου την αγάπη και πολλά ΑΦιλάκια! (Α=Αληθινά) :)))

Μαίρη (Ginger) said...

Αστερακι μετα απο τη μεγαλη προσπαθεια που εκανα για να ξεπερασω τη χαρα μου που σε βλεπω να ξαναγραφεις να σε διορθωσω οσον αφορα τα κοριτσια του ανατολικου μπλοκ που δεν εχουν καμμια σχεση με την περιγραφη σου. Ισως να εισαι επιρρεασμενη απο οσα απο αυτα εχουν εξωκυλει στην ομορφη πατριδα μας ομως εγω που τα μελετω τα τελευταια 10 χρονια σε πληροφορω πως ειναι ηδη πολυ πιο εξυπνες και καπατσες απο εμας. Επισης βλεπω πως βρηκαν το δρομο τους προς τα εδω διαφορες φαρμακερες αποψεις. Δε σε φοβαμαι, ξερεις να αντιμετωπιζεις τετοια καλιτερα απο μενα. Οχι οχι δεν την ξεπερναω ουτε και θελω, τη χαρα μου που ξαναγυρισες Αστερακι μου ♡

Heliotypon said...

Πέρα από το ότι έκανα καινούργιο συκώτι από τα γέλια, θαύμασα την ενδελέχεια της έρευνας που έχεις κάνει. 'Ολα αυτά που λες είναι σωστά και έτσι λειτουργούν. Δυστυχώς λίγοι/ες έχουν ξεφύγει από τα κλισέ και την επίδρασή τους, στο μεγάλο παιχνίδι της διαιώνισης του είδους (γιατί γι' αυτό πρόκειται). Μεγάλη η παγίδα και για τα δύο φύλα. Ενώ οι γυναίκες εντυπωσιάζονται απ' αυτά που αναφέρεις, υπάρχουν άλλα που περνούν το αγκίστρι στο ανδρικό στόμα, αρκεί να τα έχει μάθει η γυναίκα. Και πολλές τα ξέρουν, απόδειξη οι τόσοι γάμοι που γίνονται και τα τόσα παιδιά που γενιούνται παγκοσμίως. Φυσικά διαφέρουν από άτομο σε άτομο (αυτά που θέλει ν' ακούσει εννοώ, για να "πέσει") και γι' αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο το κυνήγι για τις γυναίκες. Ενώ οι γυναίκες θέλουν όλες ν' ακούσουν περίπου τα ίδια (αναφορές σε μελλοντικά σχέδια και μωρά, συνήθως...) για να πέσουν ανάσκελα και με τα πόδια στο ταβάνι (εντάξει, υπάρχουν κι άλλες στάσεις, το έμαθα τελευταία...)!

Sofia said...

bravo, έχεις φοβερό χιούμορ,να σαι καλά.

Sofia said...

"" Κι ενώ η πρώτη μου - και όπως είπαμε ορθή- σκέψη ήταν, «μα τι μαλάκας!», ταυτόχρονα ένοιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι και ο δεύτερος εαυτός μου, που συνήθως είναι σε καταστολή, αυτός που τον ταΐζανε μαλακίες για Χιονάτες και μαγεμένα βασιλόπουλα (πώς συνδύαζες το Μαρξ και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ με τη Σταχτοπούτα ρε μάνα?), σκεφτόταν αν το παιδί θα έπαιρνε τα μάτια του που είναι μπλε, τη μύτη μου που είναι ίσια και τι όνομα θα του βγάζαμε."

Ax bre astero, ευτυχώς που υπάρχεις κι εσύ και γελάει λίγο το χειλάκι μας!μην ανησυχείς και εμείς το πάθαμε αυτο και είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Κανένα Job καινούργιο επαιξε στα εμιράτα?Περιμένουμε νέα σου!!

Anonymous said...

Pws tha mporousa na milhsw mazi sou vre asterw mou?
etoimazomai na erthw sto abu dhabi kai ta exw paiksei!!

ArMaR KoukounaR said...

RESPECT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πόσο σε νιώθω!!!

ArMaR KoukounaR said...

RESPECT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πόσο σε νιώθω!!!