Tuesday, December 17, 2013

Όπου φύγει φύγει...





Αγαπητέ αναγνώστη (και τώρα ορθώς σου μιλάω σε πρώτο ενικό, διότι τόσο καιρό που έχω να γράψω, ένας θα έχεις μείνει), μάντεψε πού είμαι. Να το πάρει ο Πηνειός?
Στο αεροπλάνο, θέση 12Α, πτήση για Αμπού Ντάμπι. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις, δε λένε? Ε, καλά λένε. (Παρακολουθείς ότι χρησιμοποιώ σημεία στίξης της αγγλικής, ιντερνασιονάλε κι έτσι).

Από τη μία πλευρά μου κάθεται ένας κύριος Πακιστανός που μοσχοβολάει μαλακτικό ρούχων (δόξα να ‘χει ο Αλλάχ). Από την άλλη, η Μις Ξίνια 2013. Παλτό Βέρβερις, μπότα Σανέλ, ρολόι Καρτιέ πού ταΐζει δυο χωριά SOS και μύτη ζαρωμένη από την καταφρόνηση, διότι τσινάει ρε παιδί μου το Σανέλ δίπλα στον Πακιστανό. Βάλ’ του ένα Νεοϋορκέζο, έναν Παριζιάνο, έστω ένα Μαδριλένιο, που είναι μπεζουλής και πάει με το καμηλό. Έχει τα δίκια της η κυρία. Μόνο που θέλω να τη ρωτήσω, γιατί μανδάμ δεν πηγαίνατε στη μπίζνες και ήρθατε εδώ με μας την πλέμπα, και πρέπει κι εσείς να βγάλετε 5 ώρες με τη μούρη σαν να μυρίζετε κλούβιο αυγό, κι εμείς να τρώμε την ξίνια σας στα μούτρα?


Τώρα που είπα πλέμπα, είναι τρομερό πόσο διαφορετική αντιμετώπιση σου εξασφαλίζει η εμφάνιση. Σήμερα που είχα ταξίδι σενιαρίστικα και φόρεσα και τακούνι (μη ρωτάς, είναι για να νοιώθω ότι είμαι τζετ σέτερ και όχι οικονομικός μετανάστης). Ζιζέλ δεν είμαι, αλλά τα ακούω τα κομπλιμέντα μου στους δρόμους αμά λάχει. Τώρα, θα μου πεις κομπλιμέντα ακούνε και τα κομοδίνα στο δρόμο (χαίρε αθάνατο ελληνικό ταμπεραμέντο), αλλά τέλος πάντων. Ας πούμε ότι βλέπομαι. Φόρεσα, λοιπόν, το τακούνι, έβαλα μάσκαρα –λιπ γκλος (άντε καλά, λιποζάν, είπα να το κάνω λίγο πιο γκλάμορους), τύλιξα και ένα φουλάρι στο λαιμό τάχα μου μοιραία/κουλτουριάρα, και κάπως έτσι βρέθηκα στημένη στην ουρά για να κάνω τσεκ ιν. Τελικός προορισμός του δρομολογίου, Πακιστάν –εγώ θα κατέβαινα Αμπού Ντάμπι. Φυσικά, η πλειοψηφία των επιβατών ήτο Πακιστανοί. Στέκομαι, που λες, η άρια στην ουρά και περιμένω τη σειρά μου και έρχεται ένας υπάλληλος της αεροπορικής και μου λέει: «Business class»? Πήγα να του πω «ναι, αλλά είμαι μαζόχα και περιμένω πίσω από τους 150 υπόλοιπους επιβάτες», αλλά επειδή ήταν ευγενέστατος απάντησα απλά «όχι, οικονομική». Μετά από λίγο, έρχεται μία κυρία, επίσης υπάλληλος της αεροπορικής. «Business?», με ρωτάει κι αυτή. «Βρε πανάθεμά σας, λυσσάξατε με τη Business», σκέφτομαι, αλλά ούτε αυτή τη φορά λέω τίποτα.

Φτάνω στο γκισέ. Δίνω διαβατήριο. «Business?», με ρωτάει η κοπέλα. Την κοιτάω. «Ρε αυτοί έχουν καταλάβει ότι δεν έχω μαντίλι να κλάψω και με δουλεύουνε», σκέφτομαι, αλλά πάλι το βουλώνω. Εν τω μεταξύ τους Πακιστανούς του κλώτσου και του μπάτσου. Μα τι υπομονή έχουν αυτοί οι άνθρωποι! Εγώ στη θέση τους θα είχα σπάσει κανενός το κεφάλι. Αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος, άμα σου συμπεριφέρονται σε όλη σου τη ζωή σα ζώο, νομίζεις ότι είσαι ζώο. Πότε θα ξυπνήσουν καμιά μέρα και μαύρο φίδι που μας έφαγε, εμάς τους τάχα μου ανώτερους, που πατάμε σ’ αυτούς που είναι πεσμένοι κάτω για να νοιώσουμε εμείς ψηλότεροι, δεν ξέρω. Τέλος πάντων.

Μέσα στο αεροπλάνο, πάλι τα ίδια. Παίρνει η αεροσυνοδός το απόκομμα του εισιτηρίου και μου λέει με το κλασσικό μόνιμο Χανιμπαλικό χαμόγελο «Business?». Ε στο σημείο αυτό, είχα πειστεί πως ο κώλος μου είναι για μεταξωτά βρακιά οπότε παραλίγο να της πω ναι και να θρονιαστώ, αλλά σκέφτηκα το ρεζιλίκι και συγκρατήθηκα, οπότε την έβγαλα στην οικονομική, με τον Πακιστανό που μύριζε Σουπλίν και την κυρία Τεπενδρή. Ας είναι.

Οπότε πάλι πίσω στις καμήλες, τις μπούργκες και τα malls, πίσω στην παντόφλα Μιτσούκο, τις κελεμπίες και τη θάλασσα που ζέχνει αμόλυβδη, πίσω στη χώρα που οι γυναίκες λένε ακόμα τα σουτιέν σουτιέν, και όχι πρίτι μπρα.
  
Ας κάνουμε, λοιπόν, ένα σύντομο απολογισμό του 5μήνου που πέρασα στα πάτρια εδάφη. Ήρθα στην Ελλάδα, λοιπόν. Έχοντας, βεβαίως, πλήρη επίγνωση της κατάστασης που θα αντιμετώπιζα, διότι δυο χρόνια έλειψα, δεν είμαι τρίτη γενιά μετανάστης στην Αστόρια να νομίζω ότι θα βρω τον Πλάτωνα να παίζει τάβλι στη παλιά αγορά. Κρίση, γκρίνια, μπαμπά μου πήρανε την Πόρσε οι από δω, δεν έχω λεφτά για τη ΔΕΗ οι από κει, τα γνωστά. Και στη μέση υπουργός ο Άδωνις. Αυτό το πλήγμα ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει, κάθε φορά που ακούω κάτι για το υπουργείο του Αδώνιδος πάω να γελάσω, νομίζω ότι κάνουμε καλαμπούρια, σε καλό μας. Αυτό είναι από μόνο του λόγος να αλλάξεις εθνικότητα, να γίνεις Αλβανός, Μπαγκλαντεσιανός, ξέρω ‘γω, έχουμε και μούτρα και τους το παίζουμε ανώτεροι με τον Άδωνι υπουργό και τη χρυσή αυγή στη Βουλή. Έχουμε γίνει το ανέκδοτο της υφηλίου, ντρέπεσαι να πεις ότι είσαι Έλληνας στο εξωτερικό κι εδώ το χαβά τους, μας ζηλεύουνε, μας καταστρέφουν, καμ του Γκρις για να τη βρεις και τα γνωστά. Τέλος πάντων, τα προσπερνάμε κι αυτά και συνεχίζουμε.

Όχι, τι τα προσπερνάμε, κάτσε, δεν είπα για τους ψεκασμούς! Ω θεοί! Ναι, οι άνθρωποι είναι τόσο αδαείς (είδες ευγενικά που το θέτω, κυρία μου) που έχουν όντως πιστέψει ότι υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία που θέλει να καταπνίξει το αθάνατο ελληνικό πνεύμα (δηλαδή το σουβλάκι, το φραπέ και τα πανέρια γαρίφαλα στα μπουζούκια) και φοβούμενοι –παρακαλώ εφιστώ την προσοχή σου σ’ αυτό το λεπτό σημείο- φοβούμενοι, λέω, ότι δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με τη φυσική μας υπεροχή, αποφάσισαν να μας ψεκάζουν για να καταστείλουν το ούμπερ άλες γονίδιο, κλαπ κλαπ, υπόκλιση, ευχαριστώ. Μας είστε τελείως μαλάκες? Μπαρδόν, παίρνω πίσω την ερώτηση, προφανώς και είστε διότι διαφορετικά δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε. Τους υπόλοιπους λυπάμαι –συμπεριλαμβανομένης εμού- που διαθέτουμε κάτι ψήγματα κοινής λογικής και κοντεύετε να μας στείλετε αδιάβαστους.

Συνεχίζουμε. Τηλεόραση δεν είδα. Ιδίως ειδήσεις, γιατί αυτό δεν είναι ενημέρωση, ο γάμος του καραγκιόζη είναι. Αλλά τα έφερνε καμιά φορά η ρημάδα η τύχη και την άνοιγα (ανεργία γαρ). Το πρόβλημα είναι ότι, όταν αρχίσω να κάνω ζάπινγκ, δεν μπορώ να την κλείσω. Πώς βλέπεις το τσουνάμι να έρχεται κι αντί να κόψεις λάσπη μένεις αποσβολωμένος να παρακολουθείς χωρίς να μπορείς να κουνηθείς? Κάπως έτσι. Είναι σαν να έχεις πάρει πολύ κακής ποιότητας ελ-ες-ντι και να έχεις εγκλωβιστεί σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου κάποια διαβολική δύναμη έχει καταλάβει τα σώματα των ανθρώπων και τους έχει κάνει όλους ηλίθιους. Δημοσιογράφος μιλάει για τον Πολ Γουόκερ, ο μακαρίτης είχε λέει αδυναμία στην Ελλάδα (μην περάσει διάσημος έστω και από τον εναέριο χώρο της χώρας και δεν βγούμε στα κανάλια να πούμε ότι ο κουμπάρος του προπάππου του τρίτου ξάδερφου της μάνας του είχε πάει στη Σαντορίνη, άρα είναι οικογενειακώς λάτρεις της Ελλάδας). ΖΑΠ! Κάποιος ρωτάει τον Πάγκαλο για τη φτώχια κι αυτός λέει για ραβανί και καρυδόπιτες. ΖΑΠ! Στη Μενεγάκη χορεύουν τσιφτετέλια, τσακίρ κέφι. ΖΑΠ! Τώρα πια δε λέμε σουτιέν, λέμε πρίτι μπρα. ΖΑΠ!

Έξω, στον πλανήτη Γλυφάδα, άλλος κόσμος. Οι καφετέριες φίσκα, να μην βρίσκεις τραπέζι να καθίσεις. Καγιέν παρατημένα κάθετα στα πεζοδρόμια, να κάνουν οι μαμάδες παρκούρ με το καροτσάκι παραμάσχαλα για να περάσουν. Στην υπόλοιπη Αθήνα, αιθαλομίχλη. Παράκληση, λέει, μην ανάβετε τα τζάκια. Εντάξει ρε μεγάλε, θα βγούμε στους δρόμους να κάνουμε τζόκινγκ, ποδήλατο, ό,τι γουστάρει ο καθένας να ζεσταθούμε. Καλή ιδέα αυτό. Να κάνουμε τα πάντα με τρέξιμο, πηδηματάκια και τέτοια. Μαγειρεύεις? Εναλλάξ ανακάτεμα με την κουτάλα για να γυμνάσεις χέρια και επιτόπια άλματα. Βλέπεις τηλεόραση? Κοιλιακούς, ραχιαίους και ψαλιδάκια. Μόνο στην τουαλέτα θέλει ακινησία, μην έχουμε δυσάρεστα ατυχήματα. ΚΑΙ ζεσταίνεσαι, ΚΑΙ αδυνατίζεις, ΚΑΙ γλιτώνεις τα λεφτά της θέρμανσης. Απ’ όλες τις πλευρές κερδισμένος!

Μίνγουαϊλ, που λεν και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, οι πολιτικοί να προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μισθοί Βουλγαρίας είναι καλό γιατί θα τραβήξουν ξένους επενδυτές, η Τρόικα να έχει βγάλει τα τεφτέρια και να καταγράφει τη δημόσια περιουσία για να μην ξεφύγει τίποτα στον πλειστηριασμό, ο κόσμος να εξακολουθεί να χάνεται και το μουνί, κατά το συνήθιό του, να χτενίζεται. Δουλειά, χαχα, ας γελάσω, λες κάτι χαριτωμένα βρε! Κάτι κείμενα σε ένα περιοδικό στη χάση και στη φέξη, κι ευχαριστώ να λες.

Κατά τα άλλα καλά. Φίλοι, οικογένεια, κι άλλοι φίλοι, κάτι μοναξιές στα ενδιάμεσα, πάει το πεντάμηνο. Και φτου κι απ’ την αρχή.

Σ’ αφήνω, γιατί μου τελειώνει η μπαταρία του λάπτοπ.
Βοήθειά μας.




26 comments:

Nasia said...

τι ωραία που μάθαμε νέα σου!τελικά αν παρακολουθεις κάποιον εδω στη μπλογκόσφαιρα ,σου αρεσει να το διαβάζεις ,νοιάζεσαι και λίγο γι αυτόν! Δύναμη και κουράγιο να έχεις στα ξένα που γυρίζεις και καλή αρχή !
θα περιμένουμε πάλι νέα σου ,μη μας ξεχάσεις!

ria said...

κάλιο αργά παρά ποτέ, που μαθαίνουμε τα νέα σου!

αφού βρήκες δουλειά, μη σκας, θα το αντέξεις.

άσε που μου έκαναν πρόταση και μένα για τα εμιράτα και το σκέφτομαι σοβαρα!!!
μας βλεπω γειτόνισσες!

mahler76 said...

Δηλαδή είχες επιστρέψει Αθήνα? ΟMG μα γιατί την έκανες αυτή την μαλακία? Επίσης το είχες γράψει πως θα έρθεις και εγώ δεν το διάβασα ή απλά χτυπάει το οικογενειακό μου αλτσχάϊμερ?

mahler76 said...

@ ria
Aνα πας κοπελιά στα Εμιράτα σε βλέπω Εμίρησσα κανονικά. Είσαι εντελώς μέσα στα γούστα των Αράβων ;)

Τέλος, σούπερ το κρασάκι που μου είχες κάνει δώρο. Το κατεβάσαμε στην γιορτή μου :)

VAD said...

Τι να πρωτοσχολιάσω;
Ας πω μόνο καλωσόρισες και πάλι!
Μerhaba,ya oustaza:)

Unknown said...

Αδαεις οπως το πες για το θεμα του ψεκασμου!Οχι οτι ειμαστε ο λαος που αν δεν καει ο κωλος μας,μπαρντον η εδρα μας,δεν ανοιγουμε ρουθουνι αλλα κατα τ'αλλα μας ψεκαζουν!
Καλη αρχη και καλη δυναμη χαρηκα που σε ξαναδιαβασα και εμαθα τα νεα σου!

Memaria said...

Μου είχες λείψει!!
Να γράφεις συχνότερα να μαθαίνουμε τι κάνεις!
Καλή νέα αρχή σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!

Άιναφετς said...

Αστεράκι τρομερό και φοβερό, γεια σου και πάλι!
Φαίνεται πως θυμάσαι τους μπλογκόφιλους συντρόφους μόνο στις επιστροφές...
Τεσπα, φυσικό είναι...
Καλά έκανες πάντως και έδωσες στον εαυτό σου άλλη μια ευκαιρία να δοκιμάσει τη τύχη του στη πατρίδα και μπράβο σου, τώρα πια είσαι σίγουρη πως η επιστροφή ήταν αναπόφευκτη, χαίρομαι για τη δύναμη σου, χαίρομαι που βρήκες καλύτερα από εδώ (καθόλου δύσκολο πλέον) και τώρα, τα νέα της πατρίδας, μέσα από το internet...

Πολλά ΑΦιλάκια καλή τύχη και να μας γράφεις... και ποτέ μη νομίσεις πως θα σε ξεγράψουμε/ξεχάσουμε! :)))

Astero said...

@Nasia
Ευχαριστώ! Έτσι είναι, νοιάζεσαι... Δεν σας ξεχνάω ποτέ, ειδικά στα ξένα είστε η καλύτερη παρέα μου!

Φιλιά!

@ria
Σου έκαναν πρόταση και το σκέφτεσαι ακόμα? Σόρυ δηλαδή, δεν έχεις διαβάσει τα καταπληκτικά μου ταξιδιωτικά ποστ περί Αμπού Ντάμπι?! Τσκ, τσκ, τσκ...
Χωρίς πλακα, ελπίζω να έρθεις, εγώ εδώ είμαι, ξεναγήσεις, πληροφορίες, κοινωνική δικτύωση και γενικώς ό,τι χρειαστείς, ανοίξαμε και σας περιμένουμε :)

@mahler76
Χαχαχα ήρθα Ελλάδα κάπως ξαφνικά, αλλά ΝΑΙ Μαλεράκο, το είχα γράψει ότι είμαι Αθήνα, αλλά δικαιολογείσαι. Με τη συχνότητα που μετακομίζω ούτε εγώ δεν ξέρω πού είμαι καμιά φορά!

Astero said...

@VAD
Χαχαχαχα merhaba, όπως τα λες! Άντε να δούμε κι αυτή τη φορά... :)

@Gatos SeOistro
Ευχαριστώ γάτε! Πάντως κι εδώ σουρεάλ είναι η κατάσταση, μη νομίζεις. Χθες είχαν κλείσει το δρόμο δύο τζιπ της αστυνομίας για μια σκοτωμένη γάτα, είχαν σταθεί από πάνω δυο Άραβες αστυνόμοι και την κοιτούσαν, λες και περίμεναν να ζωντανέψει και να φύγει για να μην παρενοχλεί την κυκλοφορία!

@me(Maria)
Ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου, κι εμένα το ίδιο! Τώρα που επέστρεψα θα γράφω πιο συχνά... :)

@Άιναφετς
Μαγισσάκι μου δύναμη ξε-δύναμη, δεν είχα και πολλές επιλογές. Ευχαριστώ για τις ευχές, κάνε τα μαγικά σου να πάνε όλα καλά! Να ξέρεις μου είστε η καλύτερη συντροφιά εδώ στα ξένα! ΑΦιλιά κι από μένα!

Christina Tependris said...

Εμπρός όλοι για εμιράτα! Φεύγω και εγώ τελικά. Καζαντζίδης θα παίζει στο αεροδρόμιο κτλ κτλ...Η σιχαμάρα της τηλεόρασης που περιγράφεις είναι κάτι που δε θα μου λείψει σίγουρα. Μπορεί να μην έχουμε βρακί στον κώλο μας αλλά τα τσιφτετελοπρωινάδικα καλά κρατούν. Να κάνεις πιο συχνά updates να γελάσει λίγο το χειλάκι μου μπας και την παλέψω εκεί στα ξένα. Και....δεν μ αρέσουν και τα mall.....

Afrikanos said...

Μά'στα...δλδ ήλθον, είδον, ψεκάστικον κι απείλθον...

Δεν πειράζει κοπελιά, καλή καρδιά, εσύ να 'σαι καλά, μη μας μιλάς εμάς...



(μα πόσο Ξανθόπουλος μπορώ να γίνω, ΘΕΕ ΜΟΥ!!! αχαχαχαχαχαχα)

Καλό δρόμο και καλά στεριάματα :)

Afrikanos said...

Μάλερ, άστο αγόρι μου...γύρνα στην Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα! χαχαχαχαχα

Το είχε γράψει πολλούυυυυυυς μήνες πριν ότι την θωπεύσανε στον γλουτό της με το αλαβάστρινο κου ντε πιε τους :)

Astero said...

@Christina Tependris
Μπαρδόν για το "κα Τεπενδρή" του κειμένου, δεν ήταν προσωπικό όπως καταλαβαίνεις, όλα τα πρόσωπα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά που λεν και στο Χόλιγουντ! ;Ρ

Έρχεσαι στα μέρη μας δηλαδή? Αν θέλεις παρέα, ξενάγηση, πληροφορίες, οτιδήποτε, ξέρεις πού θα με βρεις, θα χαρώ ιδιαιτέρως!

Φιλιά και καλώς να μας έρθεις!

Astero said...

@Afrikanos
"ήλθον, είδον, ψεκάστικον κι απείλθον" χαχαχαχαχα πέθανα!

Μερσί και θα σας επισκέπτομαι συχνότερα από τούδε και στο εξής!

koulpa said...

xaxaxa α ρε φιλαράκιμου.. με το καλό η νέα μετακίνηση.. :) :)
κι εγώ πριν 3 βδομάδες τέτοια ώρα.. το πήρα σοβαρά απόφαση να εξετάσω την περίπτωση.. έστειλα μερικά μέιλς.. την κυριακή το πρωί ξύπνησα με μια τρελή διπλοπία.. που μάλλον οφίλεται σε εκκρίκτική άνωδο του ζαχαρου.. μα τι γλυκός που είμαι.. κι ακόμα θαμπά τα βλέπω.. ορθως δε μου απάντησαν σε κανένα μέιλ.. τι να με κάνουν να με γειροκοπήσουν;.. έχει λίξει κι από καιρό η εγκύηση.. :) :)
καληνύχτες και περιμένω νέα σου πιό σύντομα.. :) :)

Astero said...

@koulpa
Τι λες βρε φιλαράκι μου? Σου ανέβηκε το ζάχαρο δηλαδή για να καταλάβω? Για ποιο λόγο? Για γράψε νεότερα πλιζ γιατί ανησυχώ.

Όσο για τη μετανάστευση, έχω λείψει τελικά πολλά χρόνια και μάλλον δεν μπορώ να προσαρμοστώ στα ελληνικά δεδομένα. Αν είχα ρίζες, ίσως έμενα. Όμως δεν έχω, τουλάχιστον όχι πλέον.
Πάντςω μη νομίζεις, κι εγώ χωρίς δουλειά ήρθα, βλέποντας και κάνοντας.

koulpa said...

xaxaxa δε ξέρω ακόμα.. γιατί άργισε τόσο με τις διατροφικές εξαλλωσίνες που έχω διαπράξει.. αυριο θα επισκεπτώ ενδοκρινολόγο.. πηγα σε οφθαλμίατρο.. στα επείγοντα του ευαγγελισμού.. με παρέπεμψε σε νευρολόγο.. κι αυτός σε ενδοκρινολόγο.. μου το μέτρησαν 308 το ζάχαρο εκείνη την ώρα.. :) :)
ααα νόμιζα ότι είχες βρεί δουλειά.. μου είχε πει ο κολλητός μου σο ομαν ότι ένας τρόπος είναι να πας ξεκάρφωτα και να ψάξεις για δουλειά εκεί.. αλλά εγώ δυσκολεύομαι να βρώ εισητήρια του μετρό όχι να πάω στην άλλη άκρη του κόσμου.. και να επιζήσω μέχρι να βρω δουλειά.. :) :)
καλησπέρα φιλαράκι :) :)

Astero said...

@koulpa

Α κατάλαβα, από τους πολλούς κουραμπιέδες ανέβηκε το ζάχαρο, πες έτσι! Όπως και να 'χει, γράψε όταν έχεις νέα από εξετάσεις.

Ο φίλος στο Κατάρ δεν μπορεί να σου βρει κάτι? Που έχουν και οικοδομικό οργασμό? Εγώ σε οικοδομή δεν ξέρω τίποτα εδώ δυστυχώς.

Γράφε νέα, ναι? Καλές γιορτές φιλαράκι μου!

koulpa said...

xaxaxa δε τρώω κουραμπιέδες.. αλλά η ζάχαρη έχει τις πιό φθινές θερμίδες.. και δυστυχώς είμαι ενεργοβόρο μηχάνημα.. όταν δούλευα τρελά ήθελα 20-25000 θερμίδες ημηρεσίως για να επιβιώσω.. ακόμα και τελευταία τις μέρες που δούλευα χρειαζόμουν αρκετές.. συνεχίζοντας την διατροφή του καθυσιού.. έχανα 2-3κιλά τη μέρα.. και τα οικονομικά μου φτάναν για μακαρόνια ρύζι και γλυκά.. :) :)
αναδόμηση έχει τρελή λέει εκεί.. αλλά μετανάστες πέρνουν μόνο γιατρούς μηχανικούς και τέτοια.. τις άλλες δουλειές τις κάνουν οι ινδοι πακιστανοι φιλιπινέζοι κλπ.. για 300 ευρώ το μήνα.. :) :)
καλές γιορτές φιλαράκι μου.. ελπίζω να τα λέμε συντομότερα.. :) :)


Anonymous said...

Αν είναι τόσο καλά εκεί να έρθω κι εγώ, αλλά τι γίνεται από γκόμενες; Πώς κάνεις καμάκι με τη μπούργκα; Έχει καμιά τρυπούλα να πάρεις μια ιδέα για το περιεχόμενο, ή είναι λαχείο; :-)

Astero said...

@saunagreece

Α δεν με παρακολουθείς μου φαίνεταικαι θα σε μαλώσω! Έχει λέμε μαζεμένες ένα σωρό γυναίκες (και πολύ ωραίες) απ' όλο τον κόσμο εδώ, τις μπουργκοφόρες δεν τις πλησιάζεις εκτός κι αν θες να ζήσεις το εξπρές του μεσονυχτίου, γούστα είναι αυτά, εμείς δεν κατακρίνουμε!

Άντε έλα κι εσύ, να μαζευτούμε να φτιάξουμε γαλατικό χωριό!

koulpa said...

xaxaxa κι εγώ έλεγα να έλθω.. αλλά τι να με κάνουν; να με γεροκομίσουν οι όμορφες κυρίες; :) :)
τι κάνεις φιλαράκι; βολεύτικες καθόλου; :):)
καλή χρονιά χρόνια πολλά :) :)

Tremens said...

Λοιπόν, έχω χάσει επεισόδια γιατί μου συνέβησαν πολλά - καλά - το Δεκέμβρη! Πάλι στις ερήμους βρε κούκλα μου; Δεν σου είπα θα σου κάμω λίστα με προορισμούς να πας να μείνεις και να με φιλοξενείς όταν θα έρχεται κανά τριήμερο; Τς τς τς, βιάζεσαι... Anyway, θα σου ευχηθώ μέσα απ την καρδιά μου Καλή, Υπέροχη, Μοναδική, Απίθανη Χρονιά!!!

Stefanos said...

Κατ'αρχήν έπρεπε να κάτσεις μπίζνες.Αφού είχαν λυσσάξει.

Δεύτερον,κάνεις και συ μαλακίες και επιστρέφεις Αθήνα. Εμείς κάνουμε αμάν να φύγουμε και συ ήρθες να κάτσεις ένα 5μηνο να μαυρίσεις. Καλά να πάθεις.
Έπρεπε να δεις τηλεόραση όμως. Μου λένε οτι συμβαίνουν εξαιρετικά πράγματα.
Και να προσέχεις στα εμιράτα, έχει κάτι πλούσιους γαμπρούς λέει που βαράνε άμα σου περάσουν το χαλκά.
Όχι τη βέρα. Το χαλκά. Κανονικά. Στο λαιμο.

Αλλά δεν έχεις ανάγκη, ψεκασμένη είσαι, σε έκοψα.

Astero said...

@Delirium Tremens

Άσ'τα Τρεμενσάκο μας έχει φάει η Αραβία... Έλα κατά δω να σε πάω καμηλάδα! Καλή χρονιά! Μουτς!

@Prophet Estarian
Χαχαχαχα ψεκασμένη δε λέει τίποτα! Όσο για τον αποτυχημένο επαναπατρισμό, έχεις τα δίκια σου, αλλά άμα είσαι μακριά καιρό αρχίζεις και τη βλέπεις την Ελλάδα με άλλο μάτι, σκέφτεσαι "δε μπορεί να ήταν τόσο μπανανία, ιδέα μου θα ήταν'. Μέχρι που ξαναγυρνάς και ανακαλύπτεις ότι ναι, είναι τόσο. Οπότε παντόφλα, μπούργκα και βοήθειά μας. ;)