Το Σάββατο παντρεύτηκε ο ξάδερφός μου. Εδώ και τρεις μήνες, η μαμά μου με έπαιρνε κάθε μέρα και μου το υπενθύμιζε, αφενός μεν επειδή έχω μνήμη χρυσόψαρου, αφετέρου δε γιατί δεν είμαι και ο πιο συνεπής άνθρωπος του κόσμου. Βέβαια, η τρίμηνη πλύση εγκεφάλου ήταν εντελώς άχρηστη, διότι πάσα πληροφορία που δεν χαρακτηρίζεται ως άμεση προτεραιότητα (και στην κατηγορία αυτή ανήκουν αποκλειστικά και μόνο οι βασικές ζωτικές ανάγκες, άντε και κανένα επαγγελματικό ντεντλάιν), διαγράφεται αυτομάτως από τον εγκέφαλό μου.
Friday, June 5, 2009
Όλα του γάμου δύσκολα...
Το Σάββατο παντρεύτηκε ο ξάδερφός μου. Εδώ και τρεις μήνες, η μαμά μου με έπαιρνε κάθε μέρα και μου το υπενθύμιζε, αφενός μεν επειδή έχω μνήμη χρυσόψαρου, αφετέρου δε γιατί δεν είμαι και ο πιο συνεπής άνθρωπος του κόσμου. Βέβαια, η τρίμηνη πλύση εγκεφάλου ήταν εντελώς άχρηστη, διότι πάσα πληροφορία που δεν χαρακτηρίζεται ως άμεση προτεραιότητα (και στην κατηγορία αυτή ανήκουν αποκλειστικά και μόνο οι βασικές ζωτικές ανάγκες, άντε και κανένα επαγγελματικό ντεντλάιν), διαγράφεται αυτομάτως από τον εγκέφαλό μου.
Thursday, May 28, 2009
Του μίτινγκ...
Αφού περιπλανήθηκα για τρία χρόνια στις τέσσερις ηπείρους (η Αμερική μου ξέφυγε), επέστρεψα στα πάτρια εδάφη και αποφάσισα να επανενταχθώ στο εργατικό δυναμικό της χώρας μας, διότι είμαι υπεύθυνος πολίτης και θέλω να παράγω έργο (άντε, καλά, έπαιξε λίγο ρόλο και που δεν είχα βρακί να φορέσω μετά από τόσα ταξίδια).
Οπότε, έπιασα δουλειά. Δεν είναι ακριβώς το στοιχείο μου, αλλά ένεκα η ανάγκη και η ρημάδα η οικονομική κρίσις, άλλοι δυσκολεύτηκαν, άλλοι βρήκαν ευκαιρία να μην πληρώνουν το προσωπικό, κάνει ό,τι μπορεί ο καθείς για να βγάλει τα προς το ζην.
Subscribe to:
Posts (Atom)